Axencias – Terra Sen Amos

As brigadas médicas e de xestión epidemiolóxica que tratan a Pandemia en Cuba en primeira liña, dirixidos polo ministerio de Saude Pública, asumen as competencias dos Consellos de Defensa provinciais e municipais.  A pragmática de goberno responde ao agravamento do andazo de Covid 19 entre menores e adolescentes, unha circunstancia que, segundo as últimas informacións, está a acompañar en todo o mundo a progresión das campañas de vacinación masiva. A noticia foi anunciada polo diario Granma e as emisoras de Cuba na madrugada do dia 19, despois de o presidente Diaz Canel  transmitir a preocupación do goberno pola nova afección da Pandemia sobre a poboación infantil e a mocidade.

A poucas horas de establecer a estatalización de emerxencia do seguimento e terapia da Pandemia, a doutora Lisette López González, xefa de Pediatría do Ministerio de Saúde Pública avisou que o mito da poboación infantil e xuvenil estaren blindados contra a Covid-19, fóra esvaecendo a medida que se prolongaba a loita contra a Pandemia até comprobar 22 de maio un aumento continuado de infeccións en nenas, nenos e adolescentes. No primeiro surto, a poboación pediátrica sumaba  200 casos, no segundo 600 e 22 de maio atinxiron 17.000 o que representa o 13% de casos confirmados da Covid no país.

A doutora falaba diante dunha xuntanza do comité de expertos e científicos  a que asitían o Presidente Diaz Canel e o primeiro ministro Manuel Marrero.

É opinión non confirmada mais congruente coa reforma do sistema de xestión da Pandemia na illa, que a urxente medida procura aplicar os resultados probados nas estratexias de inmunización das brigadas médicas cubanas en máis de 50 paises.  Sabendo que a dilatada experiencia da medicina de solidariedade cubana mellora e simplifica a actuación das brigadas en cada nova campaña, o que se quer é aplicar os resultados das estratexias de inmunización doutros países a Cuba, tal e como se fai nas experiencias nas misións médicas en todo mundo

O cubano Pedro Mas Bermejo, científico do Instituto de Medicina Tropical Pedro Kourí , membro da Sociedade Internacional de Avaliación de Tecnoloxías e experto nas disciplinas de hixiene, epidemioloxía, microbioloxía e nutrición, nota que o comezo das campañas de vacinación en todo o mundo amosaron unha incidencia no aumento de casos de Covid 19 asi coma picos de falecidos, mentres que os países con maior éxito nas campañas aumentaran as medidas restritivas durante o proceso.

O alto número de visitas ao enlace, aberto de a pouco en TERRA SEN AMOS, para a biblioteca e fondo documental do Consello Latinoamericano de Ciencias Sociais CLACSO e das institucións de solidariedade con Cuba de todo o Atlántico Sur, honra a alta utilidade e facilidade do sítio. A fiestra informática está situado so a cabeceira de TERRA SEN AMOS, no rubro BIBLIOTECA CUBA EN REVOLUCIÓN . Os 60 títulos ofrecidos tratan da irradiación política da Revolución Cubana sobre toda América e o mundo, editados por CLACSO en Español , e teñen unha interesante prolongación temática noutros 112 enlaces en aberto para libros e revistas en Portugués- Brasileiro dos CENTROS CLACSO BRASIL, accesíbeis dende a mesma páxina, con ensaios sobre a dinámica editorial, as políticas públicas, o debate entre a economía de control estatal e a esmagadora propaganda da privatización, parte da loita dos pobos do Atlántico Sur contra o imperialismo económico do Norte. A entrada en Portugués-Brasileiro, achéganos aos arquivos abertos das revistas CONHECER, IDÉIAS, NERA, BRAZILIAN JOURNAL OF AMERICAN STUDIES, EXTRAPRENSA, GEONORDESTE E CONTEMPORÂNEA entre outras.

CLACSO,  coa colaboración da Universidad de José C. Paz, conformou esta primeira biblioteca en acceso aberto que documenta, debate e sintetiza ideas e experiencias da historia contemporánea de Latinoamérica e o Caribe a partir da perspectiva da Revolución cubana.

A Asociación de Amizade Galego Cubana Francisco Villamil publicará en breve a o índice revisado por matérias do seu propio FONDO BIBLIOTECARIO E HEMEROGRÁFICO DA REVOLUCIÓN CUBANA, aquilatado en 35 anos de funcionamento, que poderá ser consultado previa cita no seu novo local nacional de Cánovas del Castillo 10, 1º Dta, en Vigo.

Axencias – Terra Sen Amos

Cuba condena a repetida a insólita repetición da masacre contra a poboación de Gaza e o provocador ataque perpetrado na mesquita de Al Aqsa en Xerusalén ocupada. O Ministerio de Relacións Exteriores da República de Cuba, recordou que estas agresións constitúen outra grave e flagrante violación por parte do Estado de Israel da Carta das Nacións Unidas, o Dereito Internacional e os acordos humanitarios vixentes en todo o mundo e evidencian a continuidade das prácticas de colonización e ocupación das terras árabes e palestinas, coa complicidade e a  impunidade que lles  garante EUA. De feito, o goberno de Washington bloquea co seu veto calquera iniciativa do Consello de Seguridade da ONU que critique a política colonial dos sionistas. 

Médico graduado en Cuba, participa coas bandeiras cubana e palestina nunha das protestas en Cisxordania contra a masacre de Gaza polo exército de Israel.

Asociación de Amizade Galego-Cubana Francisco Villamil – Terra Sen Amos

Máis de corenta asociacións e colectivos do Estado español veñen de constituír o MESC (Movemento Estatal de Solidariedade con Cuba), co obxectivo de coordinar accións globais de solidariedade con Cuba e a súa Revolución, e de levar a cabo o Plan de Acción aprobado nos Encontros Estatais de Solidariedade con Cuba, de carácter bienal. O MESC lanza na súa presentación unha axenda de traballo a prol de Cuba na que participan asociacións da emigración, sindicatos, partidos e entidades solidarias e internacionalistas. O bloqueo dos EUA contra Cuba, reforzado nos últimos catro anos con 242 novas sancións, impacta como nunca nas condicións de vida dun país que, por mor da Pandemia, viu reducidas ao mínimo as súas fontes de ingresos e, en consecuencia, sofre unha aguda situación de desabastecemento.

Catro son as iniciativas que apoia o MESC no seu nacemento:

1. Caravanas. 30 de maio, domingo, nalgunhas cidades do Estado español, realizaranse accións de apoio á III Caravana Mundial contra o bloqueo a Cuba, despois das dúas primeiras realizadas en marzo e abril deste ano.
2. Xornada central contra o Bloqueo. 23 de xuño, quarta feria, realizarase a Xornada central de concentracións e actos contra o bloqueo, en cando menos unha quincena de cidades do Estado, de maneira simultánea á votación na Asemblea Xeral das Nacións Unidas, que esixirá aos EEUU, por 29ª vegada, o fin da devandita política. Na última ocasión, o resultado foi de 187 votos contra tres. en Catalunya, En Catalunya, a xornada central, realizarase uns días antes, 19 de xuño, sábado.
3. Xiringas. O MESC súmase a campaña internacional “Xiringas para Cuba”, lanzada por  SOdePAZ para apoiar á Illa nos seus esforzos por inmunizar antes de rematar o ano, toda a súa poboación con vacinas propias, feito inédito entre os países do Sur e mostra de rebeldia intelixente e positiva fronte un bloqueo que atranca ilegalmente a compra de material clínico nos mercados internacionais. O obxectivo global para Europa é obter fondos para 10 millóns de xiringas. O MESC asume un millón, e xa nas próximas semanas, realizará a primeira compra, equivalente a perto de medio millón. 
4. Premio Nobel. O MESC, de igual xeito, recoñece a solidariedade de Cuba con outros pobos. Unha asistencia solidaria internacional que continúa malia a Pandemia e que no último ano, enviou 57 brigadas médicas, con cinco mil cooperantes, a maioría mulleres, a 40 estados. Por isto, o MESC, secunda a Campaña internacional polo outorgamento do Premio Nobel da Paz 2021 ao Continxente Médico Cubano “Henry Reeve”.

O MESC esixe ao goberno de Joe Biden que cumpra non só coas 28 resolucións das Nacións Unidas, senón co seu propio electorado ao que prometera a reversión da política de asfixia económica ao pobo cubano,  encarniizadamente aplicada por Donald Trump.

Convocando a participar nos actos contra o bloqueo 30 de maio e 23 de xuño, a colaborar na campaña “Xiringas para Cuba” e a sumar apoios a concesión do Premio Nobel para cooperación médica cubana, o MESC invita a particulares e entidades a participar no clamor internacional contra o cruel e ilegal cerco dunha pequena illa sen recursos resolta a defender a súa soberania e opción de goberno socialista..

Contacto de prensa: EMAIL: galegocubana@gmail.com – TELEFONE: 604 032857

Raúl na Praza da Revolución (foto de Ismael Francisco/ Cubadebate)

Rosa Mirian Elizalde – La Jornada

Temos na memoria os epitafios escritos por adiantado hai 30 anos. Coa  URSS en saldo, os sabios da tribo auguraban que Cuba non resistiría sen o ouro de Moscova nin podería soportar a entropía do socialismo real, co engadido do asedio dos EUA. “Os enterradores esperan coa pa alzada”, escribira en 1992 Eduardo Galeano.

Pois que a opinión dominante recordaba que todas as revolucións comezan e rematan a canonazos, o mellor que lle podía suceder á cubana era Fidel Castro renderse por adiantado para aforrar mortos. O diario El Pais, de Madrid, recomendaba á Moncloa axudar ao goberno sobrevivente da Habana “para integrarse na comunidade occidental, á que Cuba pertence por historia e por dereito propio; tratando con iso de paliar as consecuencias dunha transición violenta e evitando odios e vinganzas”.

Insultos aparte -iso da nosa renuncia a ser occidentais- houberon de  esperar tres décadas para que sucedese o que algúns chaman a transición sen acontecer o desenlace tan longamente esperado.  A chamada Xeración Histórica, a dos barbudos da Serra Mestra, simplemente deixou hai uns días os seus cargos políticos, sen máis consecuencias que os longos aplausos que lle tributaron os delegados e invitados ao VIII Congreso do Partido Comunista de Cuba, en xesto de gratitude. “Nada me obriga a esta decisión, pero creo firmemente na forza e valor do exemplo e na comprensión dos meus compatriotas e a fe que mentres viva, estarei listo, co pé na estribeira, para defender á Patria, a Revolución e o Socialismo”, dixo Raúl Castro 16 de abril, ao anunciar que concluía o seu mandato como Primeiro Secretario do Partido.

Nin violencia, nin odio, nin vinganza. No que respecta a Cuba, a historia pasou por riba dos que agoiraban un Muro de Berlín tropical. Raúl Castro despídese falando non só de socialismo, senón da necesidade de recrealo e de estarmos preparados para aplicar correccións e novidades. O presidentel Díaz-Canel, que o sucede no cargo, engade que compre conectar coa sociedade e fortalecer unha democracia co apelido socialista, “vinculada á xustiza e a equidad social, ao exercicio pleno dos dereitos humanos, á representación efectiva e a participación da sociedade nos procesos económicos e sociais en curso… Todo iso nunha contorna cada vez máis libre dos lastres do burocratismo, do centralismo excesivo e da falla de eficiencia”.

Construír un edificio novo sobre os alicerces dun compromiso histórico exemplar. Diso se trata, aínda que non o queiran recoñecer os que agoiraron toda a súa vida o fracaso da Revolución cubana.  Ao bautizala, Fidel Castro déralle  nome de socialista, democrática, dos humildes, cos humildes e para os humildes. Nada de parolada retórica. Díxoo na rúa, ante unha multitude de persoas armadas e decididas a combater unha invasión do goberno de Estados Unidos e os seus mercenarios, 16 de abril de 1961. Como recoñeceu o escritor  Vázquez Montalbán, o peor para Cuba non foi estar soa, o peor é estar rodeada, aínda que coa clarividencia de apostar por un socialismo sen as malformacións políticas e económicas da Europa de aquende muros.

Francisco Fernández Buey, o gran teórico marxista, catalogaba de políticos hipócritas aos que impediron a construción do socialismo no Leste e despois laiáronse de velo convertido nun monstro. E engade: “Nese contexto, o discurso numantino de Castro ten para min o valor da coherencia moral… A única maneira de saber se Cuba podería chegar a ser socialista no sentido orixinal da palabra, ou se aínda pode chegar a selo, é pensar na hipótese de poderen realizar o que a maioría da xente quería cando fixo a revolución. Sabemos que iso nin llo permitiran nin llo deixarán facer.”

Estando nesas, chegou a Era de despois de Castro, sen os cataclismos anunciados. Sucedeu a renovación perante os ollos de todo o mundo, con paciencia e agudos recursos tácticos que axudaron a desatar as calidades e as capacidades da xente do común. Non quedan de seu guerrilleiros no Partido que conduciu a política nacional: a xeración que ten nas súas mans os destinos do país naceu despois de 1959 e exprésase tamén en feminino. A idade media dos nosos dirixentes é agora de 42,5 anos. Son mulleres o 54,2% de quen ocupan responsabilidades e o 47,7%, negros e mulatos. Existen 75 primeiras secretarias de comités municipais e de distrito (42%) Mudou toda a estrutura do poder político e gobernamental, pero non o rumbo.

A teima de Cuba non é polo cambio, senón por darlle sentido pleno a esa palabra e seguir capeando unha prolongada situación de emerxencia. Se cadra, os enterradores da pa alzada cansan de esperar.

Artigo publicado orixinalmente en La Jornada, de México e distribuido en todo o mundo.

Tradución ao Galego para TSA por Liliana Cabazos.