O XVIII Encontro Continental de Solidariedade con Cuba celebrado en Boinj, Eslovenia, do 23 ao 25 de novembro, deu a coñecer seus acordos entre os que salienta a condena do Bloqueo, a clausura da base de Guantánamo e a súa restitución a Cuba, o cese dos programas de axitación de EUA contra a illa, a indemnización polos danos causados polo cerco económico e político a Revolución Cubana en case 60 anos. A Asemblea produciu un manifesto acordado nos seguintes termos: “As 65 persoas que representamos 33 organizacións e asociacións de amizade e solidariedade con Cuba, procedentes de 24 países de Europa e participantes no XVIII Encontro Continental de Apoio ao Pais Irmán de Cuba, celebrado en Eslovenia do 23 ao 25 de novembro del 2018, dando cabo as sesións de traballo, asinamos a seguinte DECLARACIÓN:
O Departamento de Estado dos EUA publicou 13 de abril o seu informe de dereitos humanos no mundo en 2015 no que, como xa ten por norma, evita mencionar a súa própia realidade. Facendo uso de datos contrastados, procedentes da estatística norteamericana e de organismos internacionais, a Oficina de Información do Consello de Estado de China, publica un completo informe sobre os dereitos humanos nos EUA no que salienta abuso da autoridade sobre a poboación, en especial sobre afro-americanos e latino-americanos; prevaléncia da clase adiñeirada sobre o sistema electoral e de governo; maltrato crecente de menores, ascenso das mortes causadas polo sistema de libre acceso ás armas, a poboación carcerária máis alta do mundo e degradación en aumento das cadeas, en maioria entregadas a interese privados; detidos sen instrucción nin xuizo xusto e inxerencia armada arbitrária con danos de lesa humanidade en paises terceiros aos que negan calquera dereito, incluidos o de defensa e reclamación ante instancias internacionais.
Facendo balance dun ano de conversas con Cuba, Obama salienta os pasos dados nas viaxes e na comunicación bilateral e anuncia un aumento da opinión contra o Bloqueo na maioría republicana da Cámara, no que se apoia para prever que o cerco será historia nunha data non lonxana. Nunha entrevista de aniversário concedida a axéncia de prensa de Yahoo, o presidente declárase satisfeito do restablecimento de embaixadas, despois de 54 anos de belixeráncia unilateral, das viaxes a Cuba e das visitas á illa do chanceler John Kerry, da ministra de Comercio Penny Pritzker e do ministro de Agricultura Tom Vilsak.
“Fidel entrou en vida no Panteón dos libertadores latinoamericanos”, dí o xornalista cubano Max Lesnik, entrevistado polo profesor e ensaista Salim Lamrani para a revista libanesa Al Mayadeen. Lesnik, exiliado na Florida en 1961, nunca había ingresar nas filas dos partidarios de Batista nin aceptou privilexios da CIA e de feito lanzou en Miami un programa de radio no que denunciaba a invasión de Cochinos e o Bloqueo. Lamrani cita once ataques con bomba contra Lesnik en Miami, asi como a regulariedade das súas visitas a Cuba dende 1970, incluido un rencontro con Fidel, do que fora compañeiro cando estudante, seguidor de Eduardo Chibás e guerrilleiro en Escambray. A extensa conversa de catro capítulos ten o seu resume neste texto final, que se refire ao actual restablecemento de relacións diplomáticas entre Cuba e EUA.
Salim Lamrani – Al Mayadeen
Versión en Galego de TSA
Salim Lamrani: Como xornalista cubano residente en Miami, qué pensa da liberdade de expresión en Cuba?
Max Lesnik: Compre lembrar algunhas verdades elementais. A liberdade de expresión está directamente vinculada á seguridad do Estado. Non me refiro ao aparato policial nin aos servizos de intelixencia. Sentíndose seguro un Estado, cando non hai forza externa ou interna que poida desestabilizalo, a liberdade de expresión é total. Habendo unha ameaza interna ou externa –neste caso os EUA e unha ameaza interna que son os disidentes apoiados por unha potencia extranxeira– comezan as restriccións á libertade de expresión. Poñamos o caso dos EUA, a nazón máis poderosa del mundo. Dise que hay una libertad de prensa plena e absoluta en Estados Unidos. Como xornalista digo que a liberdade de prensa está nas mans dos donos dos medios, controlados polas forzas capitalistas para defender os seus intereses. A concentración dos media foi a maiores nos últimos anos. Antes, un diario era propiedade do editor, como foi o meu caso. Hoxendía, os accionistas da prensa pertencen ao complexo industrial-militar. Así que un Estado é amenazado, reduce a liberdade de expresión, como pasou no macartismo, cuando violaron as libertades fundamentais mentres ninguén amenazaba Estados Unidos. En Cuba, segundo o Estado vexa desaparecer as ameazas externas ou internas promovidas dende fóra, estou seguro da ampliación do debate crítico.
Ventil Carvalho -Terra Sen Amos A carta de Raul Castro, publicada 1 de xullo, establece con toda claridade as condicións de Cuba para iniciar a normalización cos EUA asi como o contido imprescindíbel das futuras relacións bilaterais. O levantamento do Bloqueo é asunto prévio ao que deberán seguir a solución de asuntos derivados de políticas do pasado: a restitución do territorio ilegalmente ocupado pola Base Naval en Guantánamo, o cese das transmisións radiais e televisivas sobre Cuba, que violan normas internacionais para a soberanía, a eliminación dos programas dirixidos a promover a subversión e a desestabilización internas. A carta precisa asemade que o povo de Cuba deberá ser compensado polos danos humanos e económicos provocados por las políticas dos Estados Unidos. Sobre un horizonte tan limpamente trazado, maniféstase a oposición previsíbel dos Congresistas de Miami e fundadas acusacións de incoeréncia contra Washington.