“Para nós, igual que para Venezuela e Nicaragua, é evidente que o cerco estréitase”, dixo Raúl Castro 26 de xullo en Santiago de Cuba. O Primeiro Secretario do Partido Comunista cubano resumía con estas palabras o panorama internacional resultante das políticas dos EUA caracterizadas polo desafio ao dereito internacional, a violencia, o entrometimento ou a brosma manipulación da verdade histórica.
O feito de o Voceiro da Hispanidade recomendar como paradigma de progreso, dende a súa páxina editorial, o governo corrupto e usurpador de Batista e cualificar Cuba actual de desolación absoluta dá lugar a unha carta de resposta de Eugenio Martínez Enríquez, embaixador de Cuba en Madrid, que acusa ao diario de non informarse sobre a actualidade e ignorar, por exemplo, a realidade de máis de 52 universidades levantadas pola Revolución Cubana para centos de miles de cubanos e extranxeiros; máis de 230 institucións de ciencia e tecnoloxía, que producen, entre outros medicamentos, 338 específicos rexistrados contra o cancro, 261 biofármacos e outros 900 en ensaios clínicos, unidos aos que xa en uso garanten altos índices de saúde ao povo cubano e expórtanse a todo o mundo por centos de millóns de euros.
“Fidel entrou en vida no Panteón dos libertadores latinoamericanos”, dí o xornalista cubano Max Lesnik, entrevistado polo profesor e ensaista Salim Lamrani para a revista libanesa Al Mayadeen. Lesnik, exiliado na Florida en 1961, nunca había ingresar nas filas dos partidarios de Batista nin aceptou privilexios da CIA e de feito lanzou en Miami un programa de radio no que denunciaba a invasión de Cochinos e o Bloqueo. Lamrani cita once ataques con bomba contra Lesnik en Miami, asi como a regulariedade das súas visitas a Cuba dende 1970, incluido un rencontro con Fidel, do que fora compañeiro cando estudante, seguidor de Eduardo Chibás e guerrilleiro en Escambray. A extensa conversa de catro capítulos ten o seu resume neste texto final, que se refire ao actual restablecemento de relacións diplomáticas entre Cuba e EUA.
Salim Lamrani – Al Mayadeen
Versión en Galego de TSA
Salim Lamrani: Como xornalista cubano residente en Miami, qué pensa da liberdade de expresión en Cuba?
Max Lesnik: Compre lembrar algunhas verdades elementais. A liberdade de expresión está directamente vinculada á seguridad do Estado. Non me refiro ao aparato policial nin aos servizos de intelixencia. Sentíndose seguro un Estado, cando non hai forza externa ou interna que poida desestabilizalo, a liberdade de expresión é total. Habendo unha ameaza interna ou externa –neste caso os EUA e unha ameaza interna que son os disidentes apoiados por unha potencia extranxeira– comezan as restriccións á libertade de expresión. Poñamos o caso dos EUA, a nazón máis poderosa del mundo. Dise que hay una libertad de prensa plena e absoluta en Estados Unidos. Como xornalista digo que a liberdade de prensa está nas mans dos donos dos medios, controlados polas forzas capitalistas para defender os seus intereses. A concentración dos media foi a maiores nos últimos anos. Antes, un diario era propiedade do editor, como foi o meu caso. Hoxendía, os accionistas da prensa pertencen ao complexo industrial-militar. Así que un Estado é amenazado, reduce a liberdade de expresión, como pasou no macartismo, cuando violaron as libertades fundamentais mentres ninguén amenazaba Estados Unidos. En Cuba, segundo o Estado vexa desaparecer as ameazas externas ou internas promovidas dende fóra, estou seguro da ampliación do debate crítico.
A personalidade de Fidel é parte da historia contemporánea dos agredidos no mundo polo que sen programas públicos de conmemoración, o seu 88 aniversario convocou comentarios en todo o planeta. No seu visitado sitio electrónico La Pupila Insomne, o xornalista cubano Iroel Sánchez escrebeu un artigo que ofrecemos en versión galega como mostra singular do extraordinario trebón de letras formado arredor de Fidel nesta data:
(Iroel Sánchez, La Pupila Insomne, 12.08.14)
“Foi dos primeiros en denunciar o que podia haber tralo atentado contra o avión malaio, so o ceo de Ucraina. Coidaron algúns que era moito cismar. Os feitos, outravolta, venlle dar razón.
“O vello raposo caribeño Fidel Castro non se deixou enganar e acusou Ucraina do disparo contra o avión, xustamente no comezo do infanticidio de palestinianos a mans da potencia nuclear de Israel”. Isto escrebeu o xornalisma mexicano Alfredo Jalife-Rahme.
O diario “Granma” resposta num comentário editorial, titulado “A verdade e a Ração”, ás infames insinuações servidas polos medias de obediência da dereita sobre a causa verdadeira do acidente de trânsito que custou a vida a dois cidadãos cubanos e feridas a um espanhol e um sueco. “Granma” asinala que o mais interessante da desproporcionada cobertura da imprensa do capital é a ausencia de perguntas sobre o que faziam em Cuba os dois políticos europeus feridos.
A seguir inserimos o texto completo do editorial:
DESDE 22 de julho passado têm sido publicadas mais de 900 informações de imprensa e 120 mil mensagens nas redes informáticas acerca do lamentável acidente de trânsito acontecido nessa tarde, onde dois cidadãos cubanos morreram e um espanhol e um sueco ficaram feridos. Seguir lendo Granma explica o que faziam em Cuba Angel Carromero e Jens Aron Modig→
Asociación de Amizade Galego-Cubana “Francisco Villamil"