Prensa Latina – Terra Sen Amos O presidente cubano Raúl Castro afirmou sexta que as medidas adotadas até agora por seu homólogo estadounidense, Barack Obama, são positivas, mas de alcance limitado, e requeriu da presidéncia de EUA usar suas prerrogativas em benefício do processo de normalização de vínculos bilaterais. “Ninguém deve pretender que Cuba, para normalizar as relações com os Estados Unidos tenha que abrir mão da causa da independência pela qual nosso povo, desde 1868, fez grandes sacrifícios; nem esqueça que, depois de muitas frustrações e 60 anos de total dependência, esta foi atingida finalmente, em 1º de janeiro de 1959, com a vitória do Exército Rebelde, sob o comando do comandante-em-chefe Fidel Castro Ruz”.
“Durante este ano não se avançou na solução dos temas que para Cuba são essenciais para que tenha relações normais com EUA”, declarou Raúl.
O 57 aniversário da Revolución Cubana reuniu en Compostela á Asociación de Amizade Galego-Cubana “Francisco Villamil” e ao Consulado Xeral de Cuba en Galiza, nunha festa conmemorativa que congregou a solidariedade organizada e a amizade con Cuba. Abrindo o acto, Valentín Alvite Gándara, presidente da “Francisco Villamil” dixo que a fuga de Fulgéncio Batista coa caixa do Banco Nacional, no mencer do primeiro de ano de 1959, fora descrita na prensa conservadora coma a escorrentada dun ladrón, asasino e valedor da máfia. Alvite recordou o trinta aniversário da Asociación á beira de Cuba, obxecto dun libro que relata o cerco económico e político e a manipulación e censura pagada polo Capital. José Antonio Solana González, Cónsul Xeral de Cuba, chamou a sumar vontades contra o Bloqueo que teima, pésia o veto da Asemblea da ONU e o recoñecemento de inutilidade e inxustiza da Casa Branca. A razón maior dunha idea de xustiza abrirase paso igual que os Cinco regresaron, dixo, coa verdade de Cuba e a solidariedade do mundo.
Na festa do aniversário, só parou a música para escoitar os discursos de Alvite e Solana. Foto de Merchi Santiago.
Facendo balance dun ano de conversas con Cuba, Obama salienta os pasos dados nas viaxes e na comunicación bilateral e anuncia un aumento da opinión contra o Bloqueo na maioría republicana da Cámara, no que se apoia para prever que o cerco será historia nunha data non lonxana. Nunha entrevista de aniversário concedida a axéncia de prensa de Yahoo, o presidente declárase satisfeito do restablecimento de embaixadas, despois de 54 anos de belixeráncia unilateral, das viaxes a Cuba e das visitas á illa do chanceler John Kerry, da ministra de Comercio Penny Pritzker e do ministro de Agricultura Tom Vilsak.
Un ano depois de reiniciar o diálogo con Cuba, Obama anuncia que o Bloqueo non durará.
A presidencia norteamericana di que o Bloqueo é absurdo, e ao tempo eleva a máximos históricos as multas por comerciar con Cuba. Todas as forzas comprometidas no remate do inhumano e interminábel cerco contra o povo cubano, denuncian a incoheréncia mentres os republicanos de Washington ven no dobre discurso de Obama un recurso do presidente contra a maioría do Congreso, contraria á apertura con Cuba. A Casa Branca procura mover a opinión dos grupos de presión mediante un aumento extraordinário de sancións contra empresas de todo o mundo por comerciaren con Cuba. A banca francesa BNP Paribas foi obrigada a pagar 6.500 millóns de euros a Estados Unidos por ter servido de intermediaria financeira coa administración cubana; de a pouco, o banco Crédit Agricole recibiu unha sanción de 694 millóns de euros por admitir un pago en dólares dende Cuba. O peso da Lei Helms-Burton caeu tamén sobre Banca Morgan, por unha imputación semellante e contra innúmeros provedores. Tres meses antes do histórico anuncio de 17 de nadal de 2014, o presidente estadounidense renovara a inxeréncia contra Cuba ao amparo da Lei de Comercio co Inimigo, de 1917. Obama repite de feito un esquema clásico da coerción imperial norteamericana no que obriga a convivir a reconciliación formal coa dilación, a escalada e o ultimato, como sucedeu por acaso cos criminais Bombardeos de Nadal contra Vietnam do Norte en 1972, cando xa o FNL fora invitado ao diálogo constructivo. Disparando con multas contra os grupos de capital da maioría republicana do Congreso, Obama agrava o Bloqueo e agranda o aillamento de EUA denunciado por Kerry, que presuntamente debería remediar o cambio da política para Cuba.
Raúl anúncia na TV Cubana o restablecemento de relacións diplomáticas cos EUA, decembro de 2014.
Iroel Sánchez – La pupila insomne Recoñecendo Barack Obama, decembro pasado, o aillamento do seu governo por mor do Bloqueo a Cuba, era razón esperar o apoio de EUA á resolución presentada por Cuba na ONU para sancionar o estado de sítio. Algúns adiantaran que Cuba non proporía máis dita resolución. Como foi logo posíbel, que de 188 paises a prol da moción cubana de condena ao Bloqueo, en 2014, pasásemos a 191? Salvando EEUU e Israel, xa non queda un só membro de Nacións Unidas sen condenar o cerco Cuba. O mérito é de Obama e de quen o acompaña nunha política que, no canto de avanzar decididamente cara a liquidación do Bloqueo, que lle permite a Lei, con algunhas excepcións que só pode modificar o Congreso, prefire ditar en dúas ocasións (16 de xaneiro e 18 de setembro) medidas de mínimo alcance que como expresou o chanceler cubano Bruno Rodríguez na ONU: “Aínda que positivas, só modifican de forma moi limitada algúns elementos da aplicación do bloqueo”. Seguir lendo EUA traballa polo seu propio aillamento→
Asociación de Amizade Galego-Cubana “Francisco Villamil"
