Máis e mellor información como remedio para acabar coa mentira e a manipulación e autocrítica para mellorar a prensa de Cuba. A proposta é da xornalista cubana Cristina Escobar, presentadora de “Mesa Redonda”, un programa de enorme audiencia internacional e nacional da TV Cubana, que manterá en Vigo e Compostela debates abertos, os vindeiros dias 26 e 27, invitada por “Cubainformación TV” e o Movimento de Solidariedade con Cuba. O seu calendário de conferencias en Galiza foi organizado pola Asociación de Amizade Galego-Cubana “Francisco Villamil”. A intervención en Vigo, será xoves 26 na Libraría Andel (Camelias 102) ás 8 do serán; a de Compostela, está programada para venres ás 7 do serán no Centro das Asociacións (antiga estación de Cornes – rúa Manuel Beiras, en Conxo) Escobar recomenda intervir nos foros de internet para desmentir todas as manipulacións e falsidades lanzadas a diario contra Cuba. A xornalista naceu en 1987, formouse na prestixiosa Faculdade de Xornalismo da Habana (promoción de 2011) e coida que a Prensa cubana precisa cambios. “Iso non é secreto para ninguén -comenta nunha recente entrevista con Hedelberto López Blanch, no sitio “Réplica”- pois a xente da miña xeración formouse cunha filosofía de praza sitiada, co critério de reservarmos os nosos erros para non seren usados contra nós, mais, na experiéncia dos últimos meses, vemos que non acontece tal. Publicamos máis que nunca os nosos problemas e deficiéncias e non pasa ren. Coido que debemos expor máis, con maior fondura, e iso implica cambios na prensa xa que até o de agora os cambios foron epidérmicos”.
A revista Cubarte entrevista a Luis Toledo Sande, poeta e ensaista cubano co gallo do rencontro da cultura de EUA coa cubana, logo de cinco décadas de Bloqueo. “A cultura dos nosos pobos latinoamericanos e caribeños -di o Premio Nacional da Crítica- meteuse na nación do Norde, quen o dubida, a de Cuba entre elas. Recoñecendo a importante aportación do exilio cubano na política, os negocios, a cultura e os deportes dos EUA, Obama declárase o 17 de decembro disposto a revertir o abismo construido en máis medio século”. Toledo refírese ao legado “dun dos grandes revolucionarios estadounidenses do XIX: José Martí que viveu case os seus últimos quince anos nos EUA e gabou as que coidaba virtudes fundamentais do Norte: traballo personal e método. Virtudes que recomendaba aos nosos pobos a condición de non perderen por iso o amor reverente e o coñecimento pola terra matricial. Martí, crítico agudo das chatas da sociedade estadounidense, identificouse cos grandes disidentes daquel sistema e propuxo erguer en Cuba una revolución que frease as pretensións expansionistas do poderoso veciño”. Endebén, o entrevistado chama a atención sobre o feito de o nacionalismo revolucionario fortalecido en Cuba como resposta a agresividad imperial, no medio dunha Revolución antimperialista por definición, non dar impedido “entre outras maravillas photoservices, snack bars ou o dólar como centro do idioma monetário. Nos nosos aeroportos e billetes aéreos, incluso para viaxes domésticas, a capital do pais chámase Havana“.
Toledo Sande critica na súa entrevista o permisivo uso en Cuba da versión norteamericana do nome da capital
