Todalas entradas de Terrasenamos

Fidel recorda a Hollande o exemplo de cooperación de André Voisin

África Baña – Terra Sen Amos

O papaventos das axencias de notícias do Gran Capital dí que é notícia o anticiclón de Washington que move unha airexa para o Caribe. Un diagnóstico de comenencia. Algúns abonados destas oficinas de avisos pactados nas bolsas de cambio, repiten que “Cuba está de moda”, un pretexto para non explicar que anteonte eran partidarios de aillar a Cuba. No concurso do avestruz colonialista, a nota máis alta é a do xornal de referencia de Madrid, El Pais, de propriedade norteamericana (Liberty Acquisition Holdings) quen insiste en afirmar que “Cuba comeza dende cero” despois de Obama tenderlle a man. Quen me dera a Posición Cero, repite este grupo de capital. De cero? Na rolda de despedida de François Hollande, no aeroporto da Habana, o presidente de Cuba declárase satisfeito polos resultados da visita. Por se alguén non se decatara, Raul Castro repara nun feito significativo: cando un presidente anfitrión chega deica o avión do mandatario que ven de visita, a lingua diplomática fala de concordia. A seguir indica que a recuperación das relacións con EUA van ao ritmo que marca Cuba, expresión diáfana para recordar que a illa ten o seu tempo e que o veciño do norte,  por exemplo, tomouse medio século para cambiar o seu. Os diplomáticos de EUA teñen restriccións en Cuba? Aos de Cuba nos EUA non lles dán máis facilidades, se cadra menos.

Hollande é o primeiro mandatario da UE que visita Cuba e recibe a honra de ser despedido polo presidente ao pé do avión.
Hollande é o primeiro mandatario da UE que visita Cuba e recibe a honra de ser despedido polo presidente ao pé do avión.

 

“Temos de guiármonos polos acordos internacionais sobre o comportamento dos diplomáticos, aprobado na Convención de Viena de 1948, pero van ben as conversas”, di Raúl. A impaciencia do librecambio teima en falar de negocios, sinónimo do futuro sen memoria soñado polas axencias, e o presidente cubano recordaque “a posición común da Unión Europea no debeu existir nunca: foi algo importado e en Inglés”. A seguir fixo unha homenaxe a eivados permanentes e feridos nos atentados da mafia: “Agora tírannos o título honorífico de pais terrorista: que caste de terrorismo é o que pon os mortos cando os agresores non poñen ningún?”, lembrou Raúl.
A equipa de Hollande tiña programada unha breve visita a Fidel. Afinal conversaronmáis de dúas horas. Con Hollande, Fidel falóu de André Voisin, o técnico francés que só puido ver realizado nos campos de Cuba o seu soño de mellorar o gado en pasto libre e natural. Voisin quixo ser enterrado en Cuba. Representa o mellor da cooperación con Francia, no outro extremo da Posición Común proposta por Aznar (presidente de honra do PP) e endosada naquela altura por Paris, cando facer tal era agravar o cerco a Cuba para alén do límite. Os da posición Partir de Cero non foron nin citados na Habana.

Rajoy conserva o herdo de Aznar nunha UE que ten presa por liquidar a Posición Común

 A. Roade -Terra Sen Amos.
Sócios clave da UE manifestan a súa presa por liquidar a sanción comunitaria contra Cuba, a Posición Comun propugnada por Aznar en 2006. En menos que pasa unha borrasca, os paises conformados con aquela directiva contraria ao Dereito Internacional, quixeran non tela asinado nunca.  A cordial recepción de Bruno Rodríguez, ministro de Estado de Cuba, en Italia Francia, Holanda, Bélgica e Luxemburgo, e o seu diálogo con altos responsabeis da Unión Europea e a Unesco, marcan un novo éxito diplomático cubano na UE, apenas notado na prensa española. Á foto da sanción oportunista contra Cuba sucédelle coma a dos Catro das Azores (2003) na que dous retratados (Durán Barroso e Tony Blair) aseguran que foran enganados e os outros dous (Aznar e George Bush) preferirían censurar a imaxe. Avisado polo departamento de Estado de Washington, o governo de Rajoy devecía por marcar distancias con Aznar pero non tivo mellor idea que enviar ao ministro García Margallo a Habana para dar consellos democráticos. O paternalismo do PP está demostrando ser o procedimento máis caro para non dar aberto ningunha porta con Cuba. Para empeorar un anaco máis o panoorama, Rajoy mantén a guerra mediática contra Venezuela, e o membro da UE chamado por historia común a ser interlocutor privilexiado con Cuba, conserva o herdo de Aznar e convértese de feito en gardador único dunha Posición Común que dí querer cambiar.

Mália a súa declarada vontade de liquidala, Rajoy convértese de feito en celador da Posición Común de Aznar, da que renega a UE
Mália a súa declarada vontade de liquidala, Rajoy convértese de feito en celador da Posición Común de Aznar, da que renega a UE

Eduardo Galeano, cronista do mundo ao revés e amigo de Cuba

 

ggal

Belarmino Vázquez – Terra Sen Amos

Cronista do mundo ao revés, do “medio mundo que vive en guerra contra os pobres cando debería estar en guerra contra a pobreza”, Eduardo Galeano será recordado como valedor da América en guerra contra o imperialismo. Na morte de Rockefeller, dono do mundo, rei do petróleo, Galeano foi relator único da súa autópsia: “Non lle atoparon escrúpulo ningún”. Consecuente inimigo do Bloqueo, o mago uruguaio nunca deixaba de tirar do sombreiro das palabras un reproche polo xeito de a Revolución gobernar a información no medio do cerco, crítica de turista, amigo, non revolucionário, que os revolucionários bloqueados acollían con paciencia sen límites. Xa tocado de morte  polo cancro, Galeano escrebeu o limiar do último libro de Salim Lamrani “Cuba, os medios e o desafío da imparcialidade”, editado en Nova  York pola Monthly Review, no que repasa con ironía os agravios clásicos da contra-revolución e declárase conforme con moitos deles. Mais no remate, engade: “O que non contan os inimigos de Fidel Castro é como puxo o seu peito contra as balas cando chegou a invasión; nin din que afrontou furacáns de igual a igual ou que conserva a vida porque safóu de seiscentos trinta e sete atentados, ou que a súa contaxiosa enerxía foi decisiva para transformar unha colonia en país; non din que debeu ser un feitizo Mandinga ou un milagre divino o feito de Cuba termar contra dez presidentes norteamericanos que  afiaban coitelos e garfos en privado e puñan cara de Dereitos Humanos no balcón; e tamén non contan que Cuba é un raro país que renunciou a competir no campionato mundial de felpudos e que, no medio do cerco,  a Revolución é como é e non como quixeran os revolucionarios”.

Conferenciante en Galiza en várias ocasións (nomeadamente na Aula Castelao de Pontevedra en 1993 e 2003) Galeano confesábase herdeiro da ironía, o estilo conciso e claro e a vontade de ser comprendido das “Cousas”, o relato breve transparente, de alta tensión levado por Castelao ás súas conferencias do exilio en Montevideo ás que asistira o autor de “As veas abertas de América Latina” de rapáz.

A Asemblea da OEA devén nunha homenaxe á coherencia de Cuba

Terra Sen Amos – Redacción e axencias.

“Vimos cumprir o mandado de Martí, da liberdade conquistada pola nosa man”. Raúl Castro levou ao Cumio da OEA a actualidade da longa batalla de Cuba pola soberanía e recordou a Barak Obama as fondas diferenzas políticas que os separan, coa predición de se manter no futuro nun desacordo tan grande coma a coheréncia e rigor ideolóxico da propia Revolución. En altura e dignidade de xefe de Estado que regresa para dar a OEA a coheréncia perdida por esta ao endosar durante anos o Bloqueo, Raúl renovou o compromiso universal de Cuba de diálogo e respecto mutuo. Tanto no contido anti-imperialista, coma na irónica reclamación da débeda forense da OEA por todos os anos nos que decretara o ostracismo para Cuba e a referencia de Martí e Bolívar como símbolos da liberación de América,  o presidente cubano centróu toda a atención do Cumio. “Non volverán os tempos da alienación e da colonización”, avisou Raúl.

A homenaxe da Oea a Cuba, centróu en Raúl Castro toda a atención do Cumio da OEA.
A homenaxe da Oea a Cuba, centróu en Raúl Castro toda a atención do Cumio.

Seguir lendo A Asemblea da OEA devén nunha homenaxe á coherencia de Cuba

A Delegación Cubana en Panamá négase a compartir espazo cos mercenarios

TSA – Redacción

“A Delegación Cubana non compartirá o mesmo espazo que mercenarios e terroristas”, anunciou nun comunicado o grupo de intelectuais que asiste en Panamá aos Foros Paralelos do Cumio das Américas.  O xornal “Juventud Rebelde” deu conta de a organización do Foro recusar a entrada na  primeira sesión de 28 delegados de Cuba con todos os trámites de participación cumpridos. Entre eles estaban Omar González, Fernando Martínez Heredia, Abel Prieto, Luis Morlote e Heriberto Ferraudy aos que finalmente foi recoñecida a entrada xunto ao resto da Delegación. Unha vez dentro,  denunciaron a presenza de mercenarios, ingresados no local do Hotel Panamá pola porta traseira, e anunciaron a súa retirada.

Impreso coa declaración dos representantes de Cuba nos Foros Paralelos do Cumio das Américas
Impreso coa declaración dos representantes de Cuba nos Foros Paralelos do Cumio das Américas

O xornalista Iroel Sánchez refírese a presenza de mercenarios ao servizo de EUA nos foros paralelos do Cumio das Américas e recorda a longa teima do poder norteamericano por cambiar mediante a compra millonaria de vontades, a inxerencia e o crime, o inequívoco comprommiso cubano pola independencia e a xustiza. Seguir lendo A Delegación Cubana en Panamá négase a compartir espazo cos mercenarios